…วิ่งเล้ย…วิ่งเลย อยู่เฉยเฉยไปไย เท้าให้ไว เร่งไกวกวัดแกว่ง สองมือรี่รุดขุดคุ้ย ตะกุยเข้า เอาเต็มแรง ดีกว่าปล่อยหงอยเหงาเศร้าเหี่ยวแห้ง…นั่งเคร่งขรึมซึมกระทือ กำลังใจมีให้แจก แจกเข้าไป ไม่มีหมด ขืนปล่อยไว้คงหน้าดำ คล้ำสลด จมจ่อจดจิ้มมือถือ แม้นฝันลับดับสลาย ถูกสนตะพาย คล้ายกระบือ ก็อย่าให้ใครเขาร่ำลือ ว่าเรานี้คือหมาหางด้วน… ตัวอวบอ้วนหน้าเซเว่น ที่นั่งคอยประตูเปิดรอลมพัดเย็น… ชวนเห็นแล้วสมเพชเวทนา ระบายเถิดระบาย เชิญระเบิดระเบ้อบรรยาย สวิงสวายโยกส่ายในภาษา เชลงร้อยสร้อยกานท์หวานมัน จนสะท้านสะเทือนลั่นสนั่นซ้องก้องโลกา ผู้ยลยินต้องเหลียวหันกลับมา…ใครกันหนามาร่ายร่ำคำเซี้ยวเซี้ยว… ปนเศษเสี้ยวสำเนียงฟังคล้ายเสียงปลอบขวัญ….ในวันท้องฟ้าสีทึมเทา โซ…เซอะเซอ 21 กันยายน 2564 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 10:09:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: - สั ก กำลังที่ปลอบใจ - (อ่าน 3912 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: