บทกลอนสิ้นมนตร์ขลัง เกรอะกรังคราบขับขาน
จำนงแค่ตำนาน แว่วหวานเริงระวี
เหลือไว้เพียงทรงจำ คมขำถ้อยพาที
มองเห็นเช่นซากผี เกลื่อนมีทั่วพารา
ไร้รื่นชื่นริมหาด เวียนวาดร้อยบุพผา
มืดทนมนตร์มายา ร้องหามิเห็นไย
ใยเยื่อเถือขาดวิ่น จบสิ้นอจินไตย์
นานคงอสงไขย หมื่นภพจบคดี
บทกลอนสิ้นมนตร์ขลัง รุงรังไร้แสงสี
นับแสนแท่นพาที แผ่นป้ายจารึกนาม.
บูรพารนง
จำนงแค่ตำนาน แว่วหวานเริงระวี
เหลือไว้เพียงทรงจำ คมขำถ้อยพาที
มองเห็นเช่นซากผี เกลื่อนมีทั่วพารา
ไร้รื่นชื่นริมหาด เวียนวาดร้อยบุพผา
มืดทนมนตร์มายา ร้องหามิเห็นไย
ใยเยื่อเถือขาดวิ่น จบสิ้นอจินไตย์
นานคงอสงไขย หมื่นภพจบคดี
บทกลอนสิ้นมนตร์ขลัง รุงรังไร้แสงสี
นับแสนแท่นพาที แผ่นป้ายจารึกนาม.
บูรพารนง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
