Re: ...วรรณกรรมช้ำรัก...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
21 พฤศจิกายน 2024, 10:12:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ...วรรณกรรมช้ำรัก...  (อ่าน 4902 ครั้ง)
โซ...เซอะเซอ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 28
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 379


« เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2021, 07:41:AM »






(๔) -อรุณสาง-
อรุณสางสว่างแล้วแก้วใจจ๋า
ยามนิทราหลับฝันคืนวันเอ๋ย
คะนึงถึงก่อนเก่าเฝ้าชื่นเชย
เสมอเอยร่มเงาเคล้าคลอเคียง

(๕) -แต่ปางก่อน-
วาสนาจำรูญเพิ่มพูนผล
เสมือนมนต์ดลเพลงครื้นเครงเสียง
สดับฟังทำนองฆ้องประเดียง
ไห้เศร้าใจเพราะเพียง..เสนาะเกิน

(๖) - ความรักความผูกพันธ์ -
หมื่นทิวาราตรีแสนปีผ่าน
อสงไขยกัลป์กาลช่างนานเนิ่น
อันความรักรังอยู่คอยคู่เดิน
ต่างหลงเพลินช้ำบ้างมิต่างกัน

๗) -นิจนิรันดร์-
นิรันดรตอนจบคือนิทาน
แต่โบราณต่างเห็นเป็นเช่นนั้น
หากรักแท้ สงบ เป็นรางวัล
บทประพันธ์ร้อยเรียง..เพียงวังวน  

รอยทราบบนสายลม เจ้าค่ะ
มีใจบันดาลแรงในการเขียนเมื่อ ๒๙.๐๕.๒๕๖๔

***คัดมาจากเวป “อารมณ์กลอน”***




(๘) -รอยทรายกับสายลม-
ดุจรอยทรายยามสายลมประสมประเส
ย่อมถูกซัดซวนเซทั่วเวหน
เปรียบรักปลูกผูกมัด วัดใจคน
ฤาหยัดทนอยู่ต้านกาลเวลา

(๙) -รักในอุดมคติ-
เพียงปลดเปลื้องปรารมภ์อุดมคติ
ห้วงดำริบอกรักนี้ต้องดีกว่า
รักอื่นอื่นหมื่นแสน แม้นผ่านมา
มิสุขซึ้งอุรา เท่าครานี้

(๑๐) -สุขทางกาย-
ผู้ได้เสพสุขสมชิดชมชื่น
อาจเริงรื่นเย้ายวนนวลฉวี
เรื้องกำหนัดยืนนานผ่านกายี
แหนงหน่ายมีสบช่วงร่วงโรยรา

(๑๑) -รักไร้รูป-
หากแม้นไร้เรือนรูปจูบสัมผัส
พึงมนัสส่งเสียงถ้อยเดียงสา
ผ่านร้อยร่ำคำถวิลจินตนา
เปล่งมนตรารักขานตราบนานยิน




Soul Searcher
Inspired to write 29/5/2021



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

พยัญเสมอ, เนิน จำราย, Dildeewana, ไผ่เดียวดาย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s