มองหนทาง ข้างหน้า พาปวดร้าว
หนทางยาว ก้าวเดิน เกินโศกศัลย์
ขาดเด็ดเดี่ยว เดียวดาย คล้ายรำพัน
กว่าจะถึง ฝั่งฝัน บั้นปลายทาง
เรือชีวิต แล่นเอื่อย เฉื่อยชอกช้ำ
ฝนกระหน่ำ ซัดสาด ฝาขาดข้าง
อยากปลดปล่อย ลอยแพ แค่อับปาง
แม่ย่านาง คงโกรธ ลงโทษเรา
เมื่อความรัก หักพัง เกินยั้งหยุด
รักสะดุด ฉุดไม่ไหว ใจจึงเหงา
แหงนมองฟ้า มืดหม่น ปนทึมเทา
รอยความเศร้า เข้าถม จมร้าวราน
กว่าจะผ่าน คืนวัน นั้นย่ำแย่
ใจอ่อนแอ แพ้พ่าย กายสะท้าน
ฟังเพลงเศร้า เคล้าคลอ ทรมาน
คีตกาล กล่อมเห่ เปลี่ยวเอกา
เมื่อถนน หนทาง ที่ย่างก้าว
เจอเหน็บหนาว หนักหน่วง ทุกท่วงท่า
พายุพัด กระหน่ำ ซ้ำเรื่อยมา
อนิจจา ไม่เสือกตาย สบายดี
พันทอง ขันธวงศ์
๑๐/๔/๖๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
