ควันจากเตาของเช้าหนึ่งเปลี่ยนวันใหม่
พร้อมหอมแกงข้าวคายไอในกระด้ง
ฤดูหนาวเอื่อยพัดมาจากป่าดง
ฤดูใครเกลี่ยฟืนลง...อยู่ทุกเช้า
ด้วยนอนนิ่งอุ่นผ้าเวลานั้น
เสียงแม่แว่วเรียกขานพาลลูกสาว
จึงเก็บมุ้งเก็บคืนกาลพับเดือนดาว
แง้มประตูออกสู่เช้า...หนาวถึงใจ
ดอกเหลืองอ่อนยอดฟักทองยังนอนขด
ใบกล้วยไหวสลัดหยดน้ำค้างใส
ควันฟืนแม่เอื่อยข้ามคลองล่องเรื่อยไป
เป็นสัญญาณวันใหม่...ของวัยเยาว์
พ่อตื่นก่อนทั้งยืนสอยคอยสุมหญ้า
ตะคุ่มหมอกคอกนาพาสีขาว
คือเหมันต์วันวานถิ่นบ้านเรา
เตาของแม่ยังตื่นเช้า...เล่ากวี
" เตาไฟ "
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
![]() |
11 พฤษภาคม 2025, 02:38:PM
![]() |
|||
|
![]() |
ผู้เขียน | หัวข้อ: เตาไฟ (อ่าน 3262 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:
