ดอกไม้กับวิถีชีวิต
ดอกไม้สวยสดใสเข้าในจิต
ไม่มีพิษพ่นไปจนไกลแสน
หมู่ภมรอยู่ไกลในดินแดน
จากทั่วแคว้นพงพนาต่างมาชม
ขาวเหลืองแดงดูดีสีสดใส
ครั้นนานไปมิชื่นช่างขื่นขม
ดอกร่วงโรยลงดินสิ้นชนดม
มีแต่ลมโชยพัดสบัดมา
สัจธรรมนำชี้มีเกิดดับ
ที่หายลับมีใหม่ให้ใฝ่หา
คนเกิดแก่เจ็บตายหายอำลา
นี่แหละหนาความเป็นไปในชีวี
เกิดมาแล้วล้วนเป็นบุญอุ่นใจเหลือ
เป็นความเชื่อสอนไว้ในวิถี
เกิดหนหนึ่งตายหนหนึ่งพิงทำดี
จะได้มีผลกรรมชัดนำไป
ทำกรรมชั่วมัวหมองต้องสูญสิ้น
จะต้องดิ้นกี่ภพจะครบไหม
ต้องเวียนว่ายมิรู้เห็นเป็นเช่นไร
อยู่ที่ใจกำหนดเป็นบทตอน
Montree Pratoom
7 ก.พ.64
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
