อยากคิดว่าเธอคงเศร้าเพราะเขาทิ้ง
รับความจริงยังไม่ไหวจึงไม่ฝืน
ข้างกายเธอต้องการหาคนมายืน
ความขมขื่นมีคนนั่งฟังระบาย
แต่เธอมองฉันเป็นแฟนแสนลำบาก
รู้ลืมยากแต่ค่อยปลงก็คงหาย
รับไม่ได้อยากให้ฟังยังไม่วาย
ก่อนจะสายตั้งสติหน่อยสิเธอ
ตอนคบกันแม้เลิกราหน้าตาเฉย
ไม่ว่าเลยยังยิ้มกลับรับเสมอ
ยอมถอยหลังไปเป็นเพื่อนเหมือนแรกเจอ
ราวกับเธอไม่เคยมอบรักตอบมา
คำว่าเพื่อนคือกำแพงเส้นแบ่งขีด
เธอหมดสิทธิ์จงทำใจอย่าไขว่คว้า
โปรดหยุดเถิดอย่าไขว้เขวให้เวลา
ช่วยรักษาแผลทุกอย่างคงบางเบา
ฉันมันแค่คนรักเก่าก็เท่านั้น
ความสำคัญไม่อาจเปรียบเทียมเทียบเขา
เป็นคนนอกอย่าวางแผนใช้แทนเงา
ไม่ใช่เขาลึกเธอรู้อยู่แก่ใจ
รับความจริงยังไม่ไหวจึงไม่ฝืน
ข้างกายเธอต้องการหาคนมายืน
ความขมขื่นมีคนนั่งฟังระบาย
แต่เธอมองฉันเป็นแฟนแสนลำบาก
รู้ลืมยากแต่ค่อยปลงก็คงหาย
รับไม่ได้อยากให้ฟังยังไม่วาย
ก่อนจะสายตั้งสติหน่อยสิเธอ
ตอนคบกันแม้เลิกราหน้าตาเฉย
ไม่ว่าเลยยังยิ้มกลับรับเสมอ
ยอมถอยหลังไปเป็นเพื่อนเหมือนแรกเจอ
ราวกับเธอไม่เคยมอบรักตอบมา
คำว่าเพื่อนคือกำแพงเส้นแบ่งขีด
เธอหมดสิทธิ์จงทำใจอย่าไขว่คว้า
โปรดหยุดเถิดอย่าไขว้เขวให้เวลา
ช่วยรักษาแผลทุกอย่างคงบางเบา
ฉันมันแค่คนรักเก่าก็เท่านั้น
ความสำคัญไม่อาจเปรียบเทียมเทียบเขา
เป็นคนนอกอย่าวางแผนใช้แทนเงา
ไม่ใช่เขาลึกเธอรู้อยู่แก่ใจ
#ไผ่เดียวดาย# 16.12.20