
บาปอาศัยบุญ
เมื่อครั้งหนึ่งยังมีชายพายเรือหา
ล่องนาวาทางทะเลคนเร่ร่อน
ขออาศัยเข้าอยู่คู่ค้างนอน
เป็นคนจรแดนไกลให้เอ็นดู
เข้าทำมาหากินถิ่นบ้านนี้
เป็นคนดีขยันทุกวันสู้
ทำทุกงานมิยอมแพ้แม้ขุดคู
จนมีคู่ครองรักประจักษ์จริง
เจ้าของบ้านใจดีแบ่งที่ให้
ทั้งสองได้ร่วมจิตคิดทุกสิ่ง
จนสร้างตัวสดใสไม่ประวิง
มิหยุดนิ่งทุ่มแรงกายขยายไป
เริ่มร่ำรวยมีบุตรสุดสวาท
เกินที่คาดส่งเรียนเพียรถึงไหน
พ่อก็แก่แม่ก็เฒ่าแสนเร้าใจ
มอบลูกไว้ดูแลกิจการ
ลูกเติบใหญ่ความคิดผิดไปหมด
ได้กำหนดเจ้าบ้านออกนอกสถาน
บ้านหลังนี้ข้าเข้าดูอยู่มานาน
เจ้าของบ้านหวั่นจิตคิดระรัว
จากรุ่นพ่อถึงรุ่นนี้มีแตกหัก
ไม่รู้จักบุญคุณที่คุ้มหัว
เนรคุณคนให้อยู่มิรู้ตัว
บาปบุญชั่วมิเห็นเป็นเช่นไร

Montree Pratoom
22 ต.ค.63