14 ตุลาฯ รำลึก



ชาวประชานักศึกษาพาหมายมุ่ง
จะผดุงเสรีที่มุ่งหมาย
จุดประกายจนชนคนมากมาย
ยอมทอดกายกลางดินดิ้นสู้ไป
สามทราชประกาศยึดอำนาจ
ใครบังอาจจับขังยังมิไหว
คนเรือนแสนรุกโรมโหมมาไกล
ดูมิไหวส่งทหารงานดูเกิน
เสียงปืนแตกหนีกันอลหม่าน
พวกทหารยึดที่มีห่างเหิน
มีฆ่าฟันตายกลบจบหน้าเดิน
แต่บังเอิญชนรู้อยู่ใต้ดิน
ที่เจ็บปวดรวดเร้าเข้าโรงหมอ
มิต้องรอองค์บพิตร ธ คิดดิ้น
ทรงเข้าเยี่ยมพูดไปไทยได้ยิน
เรื่องจบสิ้นทรราชต้องขาดลง
เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ผู้เป็นใหญ่ดวงจิตอย่าคิดหลง
พวกต่อต้านอย่าฟื้นคืนมาลง
ให้ไทยจงรักกันเท่านั้นพอ
Montree Pratoom
14 ต.ค.63