แต่ก่อนมาเขารู้ครูผู้ให้
มิหวังได้อามิสคิดยึดถือ
ครูเป็นผู้สร้างศิษย์ให้ล่ำลือ
เป็นคนซื่อสอนความรู้วิญญูชน
ทิ้งครอบครัวไปหาศิษย์จนจิตหลอน
ลูกนั้นนอนแหน่งหน่ายตั้งหลายหน
ถ้าครอบครัวไม่รักกันนั้นอับจน
ครูเป็นคนสร้างคนให้เป็นคน
ปัจจุบันครูหรือคือลูกจ้าง
ใครที่วางกฎฝืนต้องขื่นขม
ผู้ปกครองมิมีที่เชยชม
ครูไหนล้มเติมไฟบรรลัยกัลป์
คนเป็นครูคือนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่
สู้กับใจตนที่มิสุขสันต์
สู้กับคนข้างบนบ่นทุกวัน
แม่เด็กนั้นลูกคนดีห้ามตีเธอ
เด็กไม่ดีก็เพราะครูรู้ไว้เถิด
บ้านเมืองเกิดเหตุร้ายป้ายครูเหรอ
เศรษฐกิจไม่ดีครูนะเออ
นอนละเมอยังด่าครูดูชอบกล
Montree Pratoom
13 ต.ค.63
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
