อย่าบอกว่ารักฉัน หากคำว่ารักของเธอนั้นยังแจกจ่าย
ไม่หยุดที่ฉันไม่หยุดที่ใคร เลี้ยวลดลื่นไหลเปลี่ยนแปลง
รู้หรือเปล่าว่าคำว่ารักคำนี้ ทำลายหัวใจที่ภักดีกับเธอแค่ไหน
น้ำตาที่ไหลปรี่เอ่อท่วมใจ เจ็บเจียนตายกับคำคนลวง
เคยบอกว่ารักหวงห่วง จึงเจ็บล้นทรวงจนป่านนี้
รางวัลที่ได้จากความภักดี ทั้งเกียรติศักดิ์ศรีป่นปี้แหลกราน
เก็บคืนไปเถอะคำว่ารัก แล้วเราก็จากกันนับแต่นี้
เธอก็เดินไปตามทางที่เธอมี ฉันก็จากไปตามทางที่เคยเดิน
ไม่ร้องขอสิ่งใดจากเธอ โทษฉันที่เผลอเป็นคนใจง่าย
เจ็บนี้จะไม่โทษใคร โทษหัวใจที่รักเธอเหลือเกิน..........
ไม่หยุดที่ฉันไม่หยุดที่ใคร เลี้ยวลดลื่นไหลเปลี่ยนแปลง
รู้หรือเปล่าว่าคำว่ารักคำนี้ ทำลายหัวใจที่ภักดีกับเธอแค่ไหน
น้ำตาที่ไหลปรี่เอ่อท่วมใจ เจ็บเจียนตายกับคำคนลวง
เคยบอกว่ารักหวงห่วง จึงเจ็บล้นทรวงจนป่านนี้
รางวัลที่ได้จากความภักดี ทั้งเกียรติศักดิ์ศรีป่นปี้แหลกราน
เก็บคืนไปเถอะคำว่ารัก แล้วเราก็จากกันนับแต่นี้
เธอก็เดินไปตามทางที่เธอมี ฉันก็จากไปตามทางที่เคยเดิน
ไม่ร้องขอสิ่งใดจากเธอ โทษฉันที่เผลอเป็นคนใจง่าย
เจ็บนี้จะไม่โทษใคร โทษหัวใจที่รักเธอเหลือเกิน..........
ได้โปรดอย่าบอกว่ารักฉัน
เพราะเท่าที่เห็นอยู่นั้นมีแต่ความห่างเหิน
เมื่อถนนเป็นเส้นขนาน...ไม่นานก็ต้องแยกทางกันเดิน
ไม่ใช่เหตุบังเอิญ...ฉันรู้ว่าเธอตั้งใจ
ไม่ต้องหลอก ไม่ต้องหลบ
แค่ตาเราสบฉันก็มองเห็นความหมายได้
อย่าบอกว่ารักฉันให้มันยืดเยื้อต่อไป
ฉันบอกลาเองเอาไหม...เธอจะได้ไม่ต้องโทษตัวเอง
เพราะเท่าที่เห็นอยู่นั้นมีแต่ความห่างเหิน
เมื่อถนนเป็นเส้นขนาน...ไม่นานก็ต้องแยกทางกันเดิน
ไม่ใช่เหตุบังเอิญ...ฉันรู้ว่าเธอตั้งใจ
ไม่ต้องหลอก ไม่ต้องหลบ
แค่ตาเราสบฉันก็มองเห็นความหมายได้
อย่าบอกว่ารักฉันให้มันยืดเยื้อต่อไป
ฉันบอกลาเองเอาไหม...เธอจะได้ไม่ต้องโทษตัวเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
