[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

”...เดือนดับในดวงตา...” บทกวีของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากหนังสือ คำหยาด “...ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด ก็มิอาจไปตามความคิดถึง ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์ ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา เขามีเจ้าของแล้วในแววตา เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก จนตาบอกบ่งเล่ห์เสน่หา ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย...” @@@@@@@@@@@@@@@@@ “...ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด ก็มิอาจไปตามความคิดถึง ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน...” [อ. เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์] เพราะเหินห่างร้างไปไกลสุดเอื้อม เกินต่อเชื่อมสืบสานวิมานฝัน เคล้ากำสรดรจนาปร่าประจัน ร้อยกรองกลั่นอักษรขจรขจาย ด้วยมิอาจสบสรวลชวนใกล้ชิด คงได้แต่ครุ่นคิดสนิทหมาย ทุกคืนวันแอบเร้น มิเว้นวาย ทอดระบายคำหวานผ่านกลอนรัก โอ้แม่เอย...แม่เนื้อเย็น เจ้าเห็นไหม ว่าหัวใจพี่เจ็บช้ำระกำหนัก ขอเพียงเปล่งเสียงเปรยเอ่ยทายทัก แว่วหวานวรรคสักคำ...จำจนตาย ...มาฝึกแต่งกลอนด้วยแรงบันดาลใจจาก บทกลอน “เดือนดับในดวงตา” ของ ท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงศ์ไพบูลย์ ครับ... โซ...เซอะเซอ 10 กันยายน 2563