ก่อนจากลา

ไม่รู้ว่าลมหายใจของฉัน จะเหลืออีกกี่วันนับจากนี้
เปรียบเหมือนแสงเทียนที่ริบหรี่ ไม่รู้จะดีหรือร้ายเพียงใด
สัญญากับฉันเมื่อไม่มีเรา เธอจะก้าวต่อไปแม้จะเหนื่อยล้า
ฉันจะเป็นสายลมโอบกอดพัดพา อยู่ทุกเวลาจะไม่ห่างไกล
เวลาที่เธอคิดถึงฉัน มองท้องฟ้าตรงนั้นฉันจะไม่ไปไหน
จะเป็นแสงดาวที่คอยห่วงใย จะเป็นสายลมพัดไกวอยู่ใกล้เธอ
ใช่ว่าฉันอยากเอ่ยคำลา แต่สุดจะหาสิ่งใดมาขัดขวาง
เมื่อชีวิตที่เหลือคล้ายเรืออัปปาง ได้แต่ปล่อยวางให้เป็นตามครรลอง
ฉันขอโทษเธอที่จากไปก่อน ต่อให้อ้อนวอนขอร้องต่อฟ้า
ลมหายใจของฉันก็คงไม่กลับคืนมา เก็บน้ำตาแล้วก้าวต่อไปนะคนดี
ขอบคุณที่เธอทำเพื่อฉัน ขอบคุณที่รักกันไม่จากไปไหน
ฉันขอโทษที่ไม่อาจดูแลเธอได้อีกต่อไป แค่เธอรู้ไว้ว่าฉันไม่เคยลืมเธอ...