พอที(แล้วคุณ)
นึกอยู่แล้ว แม่น้องแก้ว เป็นอย่างนี้
เห็นหลายที จนตัวพี่ รู้ขดไส้
สิ่งทีทำ มันตอกย้ำ อยู่ข้างใน
ไม่ว่าใคร หากสนใจ เป็นต้องเจอ
เหลี่ยมมารยา ตีสีหน้า ร้อยกลับกลอก
พันย้อนยอก หมื่นลวงหลอก หากใครเผลอ
เก็บไปฝัน แสนรำพัน จนบ้าเบลอ
ล้านพร่ำเพ้อ แต่ตัวเธอ ไม่ชายตา
ชายนึกรัก พลีใจภักดิ์ รุ่มในอก
น้ำตาตก ต่างเพ้อพก ทุกหย่อมหญ้า
เจ็บไม่จำ กับถ้อยคำ ซ่อนมายา
พ้อเพ้อหา จ่อมโสกา ยังงายงม
คนมืดบอด ชวดตลอด ตะลอนรัก
ไม่เคยพัก จะห้ามหัก หทัยข่ม
เจ็บกี่วัน กับความฝัน มานนานนม
เข็ดรักขม จะเปลื้องปม พอหรือยัง
ถามใจหล่อน แม่ละอ่อน ละออหล้า
แม่นางฟ้า เล่ห์มายา ประกายหวัง
ถึงวันไหน จึงกลับใจ อย่างจริงจัง
อย่าให้ฝัง ทุกความหลัง ประโลมลวง
ทุกวันนี้ เบื่อแล้วที่ จะคิดรัก
เจ็บหน่วงหนัก ก็หยุดพัก ฤทัยหน่วง
ดุจเพ็ญแข มาลับแล มลายดวง
เพราะช้ำทรวง จากพุ่มพวง ประกายดาว
โดย คุณไสย
๑๑ สิงหาคม ๒๕๖๓
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
