[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

...แค่อยากเขียน... แค่อยากเขียนคำประชดให้หยดย้อย ส่งอ้อยส้อยถ้อยความเพื่อถามถึง ฝากสายลมโอบฟ้าคราคะนึง ตราบตราตรึงท่วมท้นล้นหทัย ฤาเน็ตอ่อนรอนฤทธิ์พิศวาส จนมิอาจแวะเวียนเขียนขีดได้ กลอนสะดุดหยุดลงตรงโพ้นไกล เกินกว่าใจใกล้ชิดสนิทกัน แค่อยากเขียนคำประชดให้หมดเปลือก เหลือสุดเลือกคารมคมคายมั่น แอบพิรี้พิไรในจำนรรจ์ พาทรำพันเรื้อร้างจึงสร่างรส เมื่อทุกข์ร้อนอ่อนล้าพาหน่วงหนัก ปิดตาพักหลับไซร้ ใจกำหนด รู้สัมผัสเคลื่อนคลอน นิวรณ์ลด คือเบื้องบทมิ่งมรรค วิจักขณา แค่อยากเขียนคำประชดทั้งหมดนี้ ออกท่วงทีขี้เหงาตัวเท่าฝา เผื่ออาการพิรุธสะดุดตา แก้วกานดาอาจพร้อมยอมจำนน ก็แค่คำเย้าหยอกใช่หลอกยั่ว ให้ตื่นกลัวปวดเศียรเวียนสับสน เพียงพึ่งพักอักษรผ่อนกมล หว่างว่ายวนวงวัฏฏ์...รัตติกาล ตลอดเวลา : พงษ์สิทธิ์ คัมภีร์ โซ...เซอะเซอ 2 สิงหาคม 2563