[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[@free]

   

   พระรามตามกวาง
   
     

ฉะบัง ๑๖

๏ขึ้นกงจงจำสำคัญ    ทั้งกนปนกัน
รำพันมิ่งไม้ในดง   
๏ ไกรกร่างยางยูงสูงระหง    ตลิงปลิงปริงประยงค์
คันทรงส่งกลิ่นฝิ่นฝาง   
๏ มะม่วงพวงพลองช้องนาง    หล่นเกลื่อนเถื่อนทาง
กินพลางเดินพลางหว่างเนิน   
๏ เห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน    เหมือนอย่างนางเชิญ
พระแสงสำอางข้างเคียง   
๏ เขาสูงฝูงหงส์ลงเรียง    เริงร้องก้องเสียง
สำเนียงน่าฟังวังเวง

…..
กาพย์เรื่องพระไชยสุริยา  ของ สุนทรภู่
…..



กลอนสุภาพนี้ กอ กน กอ กง
ไม่ใช่กลบทสร้อยสลับคู่สคราญ
…
ครั้นขึ้นกงจงจำค่าสำคัญ
กนปนกันเห็นไม้มิได้หลง
ครั้นขึ้นกนด้นป่าฟันฝ่าดง
กนปนกงถึงแผ่นแดนเดินดิน

กิ่งไกรกร่างยางยูงสูงระคน   
ไม่มีฝนคันทรงยังส่งกลิ่น
กิ่งไกรแกร่งแซงฝางพร่างธรณิน(แซง,ฝาง=ไม้)
ไม่มีฝิ่นแต่ตลิงปลิงประยงค์ปริง

มะม่วงผองพวงพลองทั้งช้องนาง 
หล่นเกลื่อนทางมองเห็นเป็นอย่างยิ่ง
มะม่วงผลหล่นดินน่ากินจริง
หล่นเกลื่อนทิ้งเดินพลางกินหว่างเนิน
   
เห็นกวางย่างเหยาะเยื้องชำเลืองเบือน
แม้นนางเชือนเชื่องช้าท่าขันเขิน   
เห็นกวางย่องมองจังระวังเดิน
แม้นนางเชิญแสงสำอางข้างเคียง
   
ยังเขาสูงฝูงหงส์ลงเริงร้อง
ประดังพร้องแข่งกันประชันเสียง
ยังเขาซึ่งพึงจินต์ยินสำเนียง
ประดังเพรียงน่าฟังกึ่งวังเวง