ฉันอยู่เพื่อยุคทองของคนยาก
ที่เขาถากทรกรรมซ้ำปั่นหัว
เพื่อความถูกที่เขาถมจมทั้งตัว
เพื่อความกลัวกลับบ้าบั่นอาธรรม
เพื่อโลกใหม่ใสสะอาดพิลาศเหลือ
เมื่อคนเอื้อไมตรีอวยไม่ขวยขำ
เพื่อแสงรักส่องรุ่งพุ่งเป็นลำ
สว่างนำน้องพี่มีชัยเอย
…..
อุชเชนี ศิลปินแห่งชาติ
……
ผิว์อามิสบ่คิดแล้ว มิว่าใดบ่ใจมัว
…..
ณ.วันหนึ่งผิว์ทึ้งถาก จะทุกข์ยากประชาทั่ว
เคราะห์สุมซ้ำกระหน่ำหัว เพราะถูกปั่นประหวั่นตรม
อดีตกาลก็นานคิด สิถูกผิดก็ถูกถม
ชะคนทุกข์จะรุกล้ม ชิกลับกล้าจะท้าทำ
ณ.ว้นวารสถานที่ สอาดศรีพิลาศธรรม
มนุษย์เอื้อกรุณกรรม ประจักษ์ได้เพราะไมตรี
สนองจิตสนิทแรง ประดุจแสงสว่างชี้
ประชาผองและน้องพี่ พลังรักพิทักษ์เอย