(16)
รื้อท้ายรถนำผ้าเตรียมยาหม่อง
ผ้าปูจองจัดที่ทางสดใส
เอากระเป๋าหนุนนอนอ่อนทรวงใน
ยาหม่องใช้ทากันยุงดูรุงรัง
ตื่นตอนเช้ามีขนมนมมาแจก
มิแบ่งแยกว่าเป็นใครให้ตามหวัง
มื้อเที่ยงค่ำมีข้าวกล่องพอประทัง
มีพลังเพื่อสู้เคียงคู่กัน
"ภูเก็ตเราต้องรอดปลอดภัยแน่
อย่าท้อแท้ร่วมสู้สู่ความฝัน"
เสียงยังก้องฟังดูอยู่ทุกวัน
ใจหนึ่งนั้นมิอยากเอาเขาพนม
ครบสามวันมิเขินเดินทางต่อ
คิดยังท้อนาเหนือเบื่อจนขม
ถ้าเหมือนเช่นเคยเห็นคงเป็นลม
ต้องตรอมตรมทนอยู่ให้รู้ไป
ถึงนาเหนือเหนือตามความคาดหมาย
มีท่านนายอำเภอละเมอไหม
มาต้อนรับแนวหน้าพร้อมพาไป
มอบน้ำให้และอาหารสำราญรมย์
(17)
ขอต้อนรับหนุ่มสาวชาวกระบี่
เราเป็นพี่เป็นน้องต้องเหมาะสม
เป็นแรมเดือนเก็บตัวรอขอชื่นชม
จะเลิกล้มเก็บอีกแค่หลีกภัย
หมั่นรักษาระยะห่างใช่ต่างชั้น
แค่ห่างกันห่างโรคโยกมือไหว
ล้างมือบ่อยโควิดน้อยค่อยลอยไป
แต่ขอให้เก็บตนเองต้องเกรงกลัว
จากวันนั้นมาวันนี้ที่แปรเปลี่ยน
ดูช่างเพี้ยนจนฟ้าพาสลัว
ชีวิตชนทนอยู่ดูมืดมัว
ฉันชักกลัวเหล่านักสู้ชั้นผู้นำ
ออกเดินทางจากด่านสานความสุข
มิเป็นทุกข์เช่นก่อนเก่าเรายังขำ
เคยรังเกียจยังเคืองแค้นแสนใจดำ
เคยระยำพูดจาระอาเลย
ยังคิดถึงคำกลอนสุนทรภู่
เคยอ่านอยู่ตอนเรียนเพียรเฉลย
คือ"นิราศภูเขาทอง"เคยท่องเอย
วรรคที่เอ่ยยังจำทำให้คิด
(18)
"ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์ที่พูดจา"
เข้าอ่าวลึกคงเป็นอ่าวราวราวนี้
ลึกไม่มีให้เห็นเช่นปักษา
โบกโบนบินไปแล้วเจ้าแก้วตา
มีประชามาอาศัยบ้านใกล้กัน
สองข้างทางไก่อบโอ่งตั้งโยงอยู่
ชนทุกผู้เวียนมาพาสุขสันตฺ์
มานั่งกินซื้อเป็นซีกอีกหลายอัน
ต้องจาบัลย์วันนี้มิมีใคร
เห็นตลาดตั้งอยู่คู่อ่าวลึก
ผ่านยังนึกเคยมาหาสายไหม
ด้วยหลานรักปักจิตคิดชอบใจ
มาคราใดซื้อฝากจากคุณลุง
มองตลาดวันนี้จะมีไหม
เจ้าสายไหมมิมาคงลาทุ่ง
ตลาดปิดท้อแท้มีแต่ยุง
เลยขับพุ่งตรงไปไม่แวะเวียน
(19)
ถึงสามแยกปลาลังยังสงสัย
เกี่ยวอะไรกับปลาลังยังปวดเศียร
ถ้าไปตรงเข้าเมืองมีโรงเรียน
เคยแวะเวียน "เคียงทะเล" ก็เท่ดี
ครั้งหนึ่งเคยมาพาพักผ่อน
ได้มานอนฟังคลื่นรื่นสุขี
ยังคิดถึงตั้งนานเมื่อหลายปี
มาวันนี้น่ายังอยู่คู่ทะเล
มิไปตรงเลี้ยวแยกแตกทางซ้าย
ดูตาลายมีอาคารร้านหันเห
เป็นตลาดดูไปไม่โอเค
ที่โยเยเพราะโควิดเจ้าจิตดำ
เดินทางมาเห็นถนัดวัดถ้ำเสือ
แสนเหลือเชื่อพยัคฆามาอยู่ถ้ำ
ท่านจำเนียรอยู่ด้วยช่วยแนะนำ
แม้นถลำพบเจอละเมอนา
ผ่านหน้าวัดพักใหญ่ได้มาถึง
สถานซึ่งใกล้แหล่งแห่งภูเขา
ชื่อ"พนม"ที่อยู่ของหมู่เรา
แค่เลี้ยวเข้าก็ถึงแสนซึ้งใจ
(20)
ถึงเหนือคลองมีคลองอยู่ทางเหนือ
น้ำที่เหลือจากป่าดงยังคงไหล
จากเขาสูงพุ่งมาจากป่าไกล
น้ำอยู่ในลำคลองจองกันมา
สนามบินผ่านแล้วแจวไปหมด
เที่ยวบินลดคนหายให้ห่วงหา
ก่อนเคยผ่านเสียงก้องท้องนภา
ตลอดเวลาวันนี้มีแต่ลม
ถึงตลาดเลี้ยวซ้ายคลายสงสัย
เป็นสุขใจถึงเคหาพาสุขสม
กลับบ้านแล้วแม่พ่อรอชื่นชม
ยังเกลียวกลมด้วยรักสามัคคี
จากไข่มุกอันดามันฉันจำพลาด
ต้องนืราศแผ่นดินทองครองเมืองนี้
เป็นบ้านเกิดแต่โบราณนานหลายปี
เป็นป่าดงพงพีพนาวา
ที่บ้านฉันโควิคพิษไม่เกิด
อยู่กันเถิดระยะห่างต่างไม่หา
อยู่ตามป่าตามดงพงพนา
เช้าขึ้นมาเก็บผักนั่งพักเอย.
Montree Pratoom
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 07:14:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: นิราศโควิด (อ่าน 3430 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: