(11)
ถึงกระไหลเหมือนถามนะกระไรหรือ
สำเนียงคือคนใต้ให้หน่ายแหนง
คำบางคำที่แยกต้องแจกแจง
บางคำแฝงบ้างหดลดวาจา
บ้านกระโสมไม่มีโสมหรอกโยมน้อง
อยากได้ต้องเดินตลาดเพื่อกวาดหา
มีจำหน่ายร้านเก่าเขาขายยา
นำเข้ามาจากเกาหลีที่เห็นกัน
ถ้าอาหารของกินมิสิ้นชื่อ
ที่ล่ำลือมีร้่านนานแล้วนั้น
ร้านน้ำพริกจี้ถ้านมีนานครัน
ขายทุกวันรสชาติดีมีคนชม
ร้านอาหารริมทางมีวางขาย
มีจำหน่ายร้่านจุบจิบหยิบให้สม
มีผัดไทยขึ้นชื่อลือกันจม
นั่งตากลมกินตามอร่ามตา
(12)
วังหม้อแกงมีหม้อแกงแบ่งมาขาย
คนมาจ่ายเป็นตลาดมองกวาดหา
ขายผักสดผลไม้มีปูปลา
พวกแม่ค้ามีแผงแบ่งที่ทาง
วังหม้อแกงเลี้ยวขวามาทางใหม่
ขับรถไปอาคารดูอยู่ด้านข้าง
ศูนย์ราชการแห่งใหม่ไม่เลือนลาง
เขาก่อสร้างดูดีมีราคา
บ้่านทุ่งโพธิ์เคยมีโพธิ์โผล่เต็มทุ่ง
น่าจะยุ่งถ้ายังมีมากมายหนา
เอามาปลูกไม้หวงของหลวงตา
ข้างศาลาร่มรื่นสดชื่นทรวง
ผ่านบางเตยเตยไม่เห็นเป็นแต่ชื่อ
คนเขาลือมีทั้งบางขวา
งทางหลวง
สร้างถนนต้องตัดเตยทั้วปวง
คนที่หวงนำปลูกลูกมากมี
พอหาได้อยู่ไกลไว้ในสวน
หลายคนชวนตัดมาพาถึงที่
เอามาทำการสานงานดูดี
พระชนนีทรงโปรดประโยชน์งาม
(13)
ถึงบ่อแสนสงสัยกระไรหนอ
จำนวนบ่อหรือราคาหาคำถาม
มีบ่อมากเป็นแสนแน่นเขตคาม
หรือสอบถามราคาไม่น่าแพง
มีโรงแรมแฝงอยู่คู่บ่อแสน
กรุ๊ปทัวร์แล่นหลากหลายมิหน่ายแหนง
คล้ายรีสอร์ทมีป้ายพามาแสดง
มีตกแต่งร่มรื่นน่าชื่นใจ
ถึงทับปุดมีต้นปุดผุดข้างทับ
ตั้งนานนับคนน้อยคอยอาศัย
ปุดแพร่พันธุ์มิหายขยายไป
ถามอยู่ไหนอยู่ทัยปุดผุดไอเดีย
โรงพยาบาลขาวเด่นเป็นสง่า
คนบางตาด้วยโควิตทำจิตเสีย
คนติดเชื้อพังงาน่าจะเคลียร์
เครื่องมือเสียส่งคนไข้ไปในเมือง
ทางด้านขวาคือโรงเรียนสอนเขียนอ่าน
มีอาคารยาวเป็นวาทาสีเหลือง
โรงเรียนปิดผู้ปกครองคงยังเคือง
มีหลายเรื่องสะสมมาถ้าเปิดเรียน
(14)
ตลาดสดทับปุดหยุดขายของ
รถเคยจองจอดยาวรวดดูปวดเศียร
วันนี้ดูเงียบไปไม่แวะเวียน
มีป้ายเขียน "ปิด" ตัวโตมิโก้เลย
ขับออกมาเลี้ยวขวาเข้าสายสี่
วิ่งตรงรี่ได้กลับบ้านนานแล้วเหวย
แยกข้างหน้าถ้าเลี้ยวไปให้คุ้นเคย
ขอเฉลยวัดบางเหลียงขอเอียงลา
ด้วยวันนี้จำรีบกลับขยับก่อน
กลับไปนอนที่บ้่านหลานถามหา
โอกาสดีมาขอพรตอนกลับมา
ปฏิมาที่สถิตจะปิดทอง
ถึงนาเหนือมีนาคู่อยู่ทิศเหนือ
ใช่นาเกลือคือนาข้าวเขียวเหลืองผ่อง
ใช่รถไถแทนควายได้ก่ายกอง
แต่ก็ต้องจ้่างมาราคาแพง
มองข้่างหน้าแปลกใจไงรถติด
ด่านโควิตกั้นไว้ใครกำแหง
ผ่านไม่ได้ฟังดิ้นแทบสิ้นแรง
รองท่านแจ้งยังมิฟื้นคืนกลับไป
(15)
ชนโห่ร้องก้องทั่วรั้วถนน
มีบางคนร้อนรนทนมิไหว
ส่งเสียงดังด่าทอพ่อแม่ใคร
ดั่งเปลวไฟรดราดสาดน้ำมัน
เหตุการณ์วุ่นร้อนรุ่มคุมไม่อยู่
ทหารผู้เก่งกล้าพาหน้าหัน
เข้าโอบล้อมกล่อมมาสารพัน
ชนเหล่านั้นจึงถอยจ๋อยทันที
ต่างแยกย้ายขึ้นรถจดตัวฉัน
นำรถหันหัวกลับขยับหนี
กลับเมืองทองถิ่นที่อยู่คู่ธานี
มาราวีท่านผู้ว่าแทบบ้าบอ
หน่วยงานรัฐภูเก็ตใจเด็ดเหลือ
ต่างมิเบื่อบริการที่วานขอ
ประสานงานตามหวังยังไม่พอ
เปิดเป็นหอให้พักอยู่คู่ดูแล
มีข้าวกล่องพร้อมน้ำนำมาให้
จะจัดไปวันที่สามงามเป็นแน่
จะได้ผ่านกลับบ้านบานเป็นแพ
เขาจะแก้ให้ผ่านพ้นมิจนใจ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
25 พฤศจิกายน 2024, 02:13:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: นิราศโควิด (อ่าน 3455 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: