...ไกลแค่ไหน คือ ใกล้... [โดย getsunova] อยู่ไกลกัน...คิดถึงกัน ก็พลันใกล้ เสียงหัวใจ สอดคล้อง พร่ำร้องหา คลื่นกระหวัด ซัดซวน ป่วนอุรา น้อมนำพา...ทุกอณู สู่ความรัก แรงดึงดูด หรือไร ฉันไม่รู้ ดุจสินธู สุดต้านทานแรงผลัก เมื่อหวนลม ห่างหาย ย้อนทายทัก ก็เหลือสุด หยุดพัก ชะงักงัน ลมหายใจ ไหลลาม ความรู้สึก มีดบาดลึก มิเทียม เจียมจิตกลั้น แค่เพียงบท รำพึง ส่งถึงกัน ธำรงมั่น มิจาง ซีดสร่างเลย น้ำเซาะหาดทรายขาว จนเว้าแหว่ง น้ำคำแบ่ง แต่งเติม เพิ่มพูนเผย แต่น้ำใจ ไฉนเล่า มิเท่าเคย บ่ งอกเงย น้ำตา...จึงบ่าริน ไกลแค่ไหน คือใกล้ ในความคิด ถูกและผิด สุดห้ามปรามถวิล พร้อมระทม ขมปร่า เป็นอาจิณ ใจโบกบิน มิหยุด...จนสุดทาง Soul Searcher Inspired to write 27/4/2020 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
25 พฤศจิกายน 2024, 03:29:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ไกลแค่ไหน คือ ใกล้... (อ่าน 1849 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: