~"ต่อยหอย(ช่างพูด)?"~
๏
๏ เอ็งเหมือนเดิมพูดเล่นเป็นต่อยหอย
ทำข้าพลอยยิ้มขำในน้ำเสียง
เดี๋ยวเอ็งจ้อเรื่องนั้นสรรเรียบเรียง
ข้าไม่เถียงเพราะเอ็งเก่งวาจา
๏ จากฟังเล่นไม่สนแอบทนขำ
ไม่อยากจำจนชินสิ้นถือสา
เอ็งก็คอยเวียนวนปนไปมา
ชอบแหย่ข้าแต่เล็กเด็กจนโต
๏ เอ็งเหมือนน้องเหมือนนุ่งจอมยุ่งเล่า
ตั้งแต่เยาว์ร้องไห้ให้ข้าโอ๋
อาจมอมแมมเหนอะหนะกะโปโล
บ่อยโยกโย้ล้อข้าทำหน้าเป็น
๏ แต่ทุกครั้งทุกคราข้านั่งเศร้า
คนอื่นเขาลืมข้าไม่มาเห็น
ไม่มีใครถามข่าวทั้งเช้าเย็น
เหมือนกระเด็นออกไปไกลสังคม
๏ กลับเหลือเอ็ง! ยื่นหน้ามาหลอกล่อ
ทั้งเล่นล้อจนข้าหลับตาข่ม
จนค่อยคลายเรื่องรักที่หนักปม
จากคนล้มค่อยฟื้นคืนจิตใจ
๏ ต่างกับพี่เอ็งมากที่จากข้า
ไม่ถามหาผิดเอ็งครื้นเครงใหญ่
เอ็งเพิ่งสาวเกินกว่าข้าพูดไป
ลองรักใครแล้วพลาดอาจรู้เอง๚ะ๛
ระนาดเอก
