คราวนี้ไม่ใช่กาพย์ห่อโคลง
คือกาพย์ ดอกแคร่วง พ่วงโคลงสี่สุภาพ แห็ม
ยังไม่จบโคลงสี่สุภาพ เพราะยังแต่งได้ไม่ครบถ้วน
ทีนี้งานเยอะ
โคลงสี่สุภาพไม่ใช่แค่แต่งเรียบง่ายตามฉันทลักษณ์เท่านั้น
ขณะแต่งไปเปิดตำราไป ข้าพเจัาก็เพิ่งรู้
โคลงสึ่สุภาพแต่งกันหลายลีลา เยอะเลย
ก็เลยต้องแต่งตามไป ค่อยสอดแทรกแถมไปบ้าง
ด้วยฝีมือระดับข้าพเจ้าใช้เวลาไม่น้าน
แค่หมดเท่าที่มีทั้งชีวิต ไม่เกินนี่
เทพยิ่งสดับรับรู้ ร่วมร้องเริงรำ
.....
เล่นเพลงเคร่งคำ
ครูแจงแบ่งนำ จุนเจือ
สองแขนแน่นเนื้อ
ก้าวตรงลงเรือ พายไป
เห่ฉ่าฮ้าไฮ้
ร่วมลำ นำไทย ช่วยกัน
คละทุกข์สุขสันต์
มีสิบสี่วัน ทุเลา
ใครเขารือเท่าพ้อง สนองนาน
ชนอื่นฝืนพบพาน แพร่เชื้อ
กักสิบสึ่วันวาร วอนอยู่ ดูรา
เราช่วยอวยเองเอื้อ เพื่อฟื้นคืนเมือง