ผมเข้ามาเว็บนี้ ตั้งใจมาเพื่อเรียนแต่งกลอน ตามแบบฉบับ ศิษย์มีครู
ักลอนที่ผมอยากแต่งให้เป็นตามแบบฉบับของ สองท่าน
แต่งกลอนได้ดังใจเหมือนพูด
พูดเหมือนกลอน กลอนเหมือนพูด
.....
อ.รพีกาญจน์
สวัสดี พี่พ่อท่านขอรับ
ผมตามจับชายซนเป็นคนบ้า
ยังไม่พบหลบหนีศรีธัญญา
พอรู้ว่ามาเปี้ยนป้วนกวนแถวนี้
ร่างผอมซูบรูปหน้าอัปาลักษณ์
หัวเราะลั่นฟันหักสักห้าซี่
เดินไม่หยุดพูดเป็นกลอนฟ้อนก็มี
หลายวันที่ผ่านมายาไม่กิน
อาชีพเดิมเริ่มเฮลิเกเก่า
ร่างทรงเจ้าเฝ้าโกดังเอาทั้งสิ้น
สูบบุหรี่ ดื่มสุราเป็นอาจิณ
เคยด่าวดิ้นสติหกตกต้นตาล
สำคัญตนคนดีมีความรู้
ว่าเป็นครู หมอจิต ขับพิษสาร
เอ่ยอกหัก รักซึ้ง ถึงดวงมาลย์
ป้อนคำหวานฝากตัวหญิงทั่วไป
คนรู้ทันหันเท้าวิ่งเข้าวัด
ช่วยสมภารการจัดบุญยิ่งใหญ่
ชอบทำนายทายหวยเฮงซวยไป
อยู่นี่ไง ไล่จับ กลับโรงบาล
เขียนกลอนไม่ได้เกลาถูกจับเสียก่อน
ขอไปพักร้อน(กายใจ)สักระยะ
อยู่โรงบาลโพสต์กลอนได้ไหมคะหมอ...
.....
แต่งจงกลอนได้ดังคิด
กระชับ ความครบถ้วน
อ.สมนึก นพ
มีหนึ่งท่าน ผ่านไป ในยามเช้า
ดูผมเผ้า รุ่งริ่ง ยิ่งสับสน
แหงนดูฟ้า พึมพำ ทำชอบกล
ยังวกวน ขยี้ตา เหมือนฝ้าเลือน
หันเจอกัน ซึ่งหน้า หลิ่วตาให้
กระแอมไอ ทักทาย คล้ายเราเพื่อน
ถามลูกกลม บนฟ้า ที่มาเยือน
มันลอยเลื่อน อยู่นั่น จันทร์หรือไร
มือป้องหน้า เงยดู เพื่อรู้แน่
ที่มันแย่ แสงส่อง มองพร่าไหว
จึงคิดตอบ คำถาม ตามทันใด
เรามิใช่ คนถิ่นนี้ นะพี่ยา
ดวงอาทิตย์ หรือจันทร์ มันก็คล้าย
ขอพี่ชาย ถามไถ่ คนใหม่หนา
ต่างโบกมือ บ๊ายบาย หมายอำลา
ศรีธัญญา ตึกใหญ่ ไปเก็บตัว.
ด.ช. นพ