...ทาสเทวี... คำร้อง/ทำนอง : สง่า อารัมภีร (พ.ศ. 2499) “...บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง ฟ้าจึงไม่เวทนา คอยเฝ้าแต่คอยทุกครา ดวงจันทราไม่ลอย เลื่อนมาใกล้เรา คงแหงนคอยแต่คอยหาย เสียดายดวงจันทร์ไม่บรรเทา ลอยลับไม่เหลือแม้เงา รู้หรือเปล่าว่าเรานี้ช้ำชอกฤดี เธอเป็นดอกฟ้า รู้ไหมว่าเราเป็นดั่งทาสเทวี แม้นไม่ปรานี ทาสนี้คงระทมอยู่ร่ำไป รอ ฉันรอด้วยใจวิงวอน ขอบังอรเมตตารับฝากใจ เพียงยิ้มสักนิดฤทัย ฉันคงพองเรื่อยไป ด้วยธุลีเมตตาของเธอ...” “บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง” ความรักจึงมิสมอารมณ์หมาย ได้แต่เว้าวอนเสียงแอบเอียงปราย- โปรยส่งสายตาทอดอ้อนออดเธอ “คอยแหงนคอยแต่คอยหาย” หมองเดียวดายเปลี่ยวขมระทมเก้อ มืดมนแม้ในฝันหวั่นมิเจอ ได้แต่เฝ้าละเมอเพ้อรำพึง “รอฉันรอด้วยใจวิงวอน” ขอฝากกลอนว่อนไปในคิดถึง เพราะหัวใจตรวนชิดติดตราตรึง เนาคะนึงแทบบาท...“ทาสเทวี“ Soul Searcher Inspired to write 11/3/2020 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 04:46:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ลูกกรุง... (อ่าน 3232 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: