...ยิ่งสูงยิ่งหนาว... ดาววาดมือเส้นสายลายดินสอ ดูหงิกงอส่ายสั่นและบั่นบิ่น มิเด่นชัดสวยคมสมเจตจินต์ แต่ทั้งสิ้นสานสื่อคือเรื่องราว บางขณะเส้นหนักเหมือนปักแก่น บ้างเอนแอ่นคล้ายเจ็บเรื้อเหน็บหนาว บางเส้นขาดวิ่นริ้วเป็นทิวยาว และบางคราวทิ้งช่วงเหมือนร่วงโรย เก็บเส้นทางยาวไกลใส่บันทึก หวนรำลึกอดอยากมากหิวโหย เย็นยะเยียบหยั่งซึ้งคะนึงโปรย ร้องโอดโอยเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย แต่ก็มีบางเส้นโดดเด่นกล้า- ทะยานฟ้าสู่ฝันมิผันผาย ยามขึ้นสูงคราตกสิอกวาย เจ็บเจียนตายหยามเหยียดส้องเสียดเติม คล้อยเคลื่อนกาลใกล้ถึงซึ่งจุดจบ แผ้วพานพบพาย้อนตอนจุดเริ่ม ผิว(ะ)ใดจีรังเช่นดังเดิม ห่อนฮึกเหิมโหยหาที่คว้าค้น- กลับพบคู่ควรคว้าหามีไม่ มาและไปเกิดดับนับหลายหน สุข-ทุกข์เคยใฝ่เฝ้าเร่าร้อนรน ล้วนอยู่บน...ปรมัตถ์ของอัตตา ฝันแต่งแต้มขอบฟ้า.......ตะกาย แม้จักล่มทลาย............กี่ครั้ง แต่ฝันมิเลือนหาย..........ดายดับ ตราบชีพคงอยู่ยั้ง..........เหลือบฟ้าคอยฝัน Soul Searcher Inspired to write 22/8/2018 (แก้ไข 9/3/2020) |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 11:21:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง) (อ่าน 3005 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: