...เพียงคำเดียว... อันใดหนอบาดริ้ว..............อารมณ์ รอยกรีดเถือมีดคม-............กริบแท้ ยังบ่ ลึกเทียมจม...............ใจจ่อม ตรึงติดถ้อยคำแม้..............ตราบม้วยมรณ์ถวิล เหมือนฝนฟ้าไอฟองละอองฟุ้ง แต้มแต่งรุ้งสวยใสชื่นใหลหลง แล้วเปลี่ยนแสงแปลงสีริบหรี่ลง เมื่ออาทิตย์อัสดงตรงฟ้าปลาย บทร้อยร่ำคำกลอนก่อนฟ้าสาง คงมิต่างรัญจวนเย้ายวนหมาย ครั้นตกค่ำน้ำตากลับพร่าพราย ท้นทลายท่วมในดวงใจนั้น ดั่งดาวดับลับเลือนเดือนหลงฟ้า ตราบคอยท่าพาทีอยู่ที่นั่น รอความรักคืนมาห่วงหากัน คู่เคียงจันทร์กระจ่างหว่างฟ้างาม อันคำรักอ่อนช้อยร้อยอักษร เอื้ออาทรจากใจใครจักห้าม แต่หากเผลอลุ่มหลงพะวงตาม สิครั่นคร้ามหัวใจหวั่นไหวนัก อีกสำอางปางวาทที่พาดถึง ส่งคะนึงสรวงใดใคร่ประจักษ์ ฤาเพียงร้อยสร้อยสายคำทายทัก ช่วงโลมรักวรรคหวานพัดผ่านใจ ยลสังคีตโคลงกลอนอักษรสวย เกือบมอดม้วยละเมอเธอรู้ไหม เมื่อยามตื่นพลัดหายสลายไป ก่อนพานพบกันใหม่ในนิทรา เดือนเจ้าเอยอย่าเร้น..........ลอยดวง ลี้หลบเลือนจากทรวง..........เหว่ว้า ขอจงอย่าโลมลวง.............ลาญจิต จนเจ็บเกินอ่อนล้า.............กว่าฟื้นคืนฝัน Soul Searcher Inspired to write 5/8/2019 (แก้ไข 7/3/2020) |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 08:56:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...เพียงคำเดียว... (อ่าน 2213 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: