ผินมองภาพรุ้งพราย ณ ปลายฝัน ที่สวรรค์สรรค์สร้างและวางหว่าน จับเทียบเคียงโป้ปดพจมาน วาทตระการฟุ้งศิลป์จินต์รวนเร เนื่องกำเนิดรุ้งพรายจากปลายแสง จึงเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ยามหักเห เปรียบอักษรพรูพรั่งประดังประเด ต้องลมเพลมพัดกระจัดกระจาย จะเรียกว่าโลมลวงทั้งปวงนี้ เพียงเพราะมีเกิดดับแลลับหาย ตีความแคบบ่งชัดวิบัติวาย ว่าทั้งหลายเสกแสร้งแฝงระบิล พิศอักษรดูดีดีมีชีวิต ยามผูกพ่วงดวงจิตนิจสิน คราสดับแช่มช้อยคล้อยคำยิน ก็เกิดจินตนาการผสานรวม เมื่อแต่งถ้อยร้อยทอลออถัก พึงใจวรรคประสงค์ผจงร่วม อักขระกระชับใช้ไร้กำกวม วิญญาณสวมบทบาททุกพาทพัน ด้วยมิเจนจัดแจ้งสำแดงศัพท์ เกรงระยับวับวามก่อคร้ามครั่น กลายหยดย้อยอ้อยตาลสะท้านทันต์ ที่ทิ้งกันเมื่อจางลิ้มสร่างรส ทุกสัมผัสแท้จริงอิงรู้สึก ฝากบันทึกเขียนไว้ให้ปรากฏ ตราบทรงจำล้ำค่ามิราลด ส่วนจะงดงาม เพียงไหนต่างใจมอง ...ขออนุญาตคุณวลีลักษณา ฝึกต่อกลอนด้วยคนนะครับ... Soul Searcher Inspired to write 27/2/2020 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 01:18:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ~*~ รุ้ง ~*~ (อ่าน 3409 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: