~๐ ฝนร่ำกำสรด ๐~ (กาพย์ฉบัง ๑๖) ๑). หยาดฝนเคล้าคละระทม.....น้ำตาประสม ตรอมตรมพ่ายแพ้แก่รัก ๒). ฝนซาฟ้าสางห่างพักตร์......ทิ้งหายทายทัก เหนื่อยนักอ่อนล้าอาวรณ์ ๓). หอมกรุ่นกลิ่นร่ำกำจร........เจือพจน์บทกลอน รานรอนเร้ารุ่มสุมทรวง ๔). ฝังฝากฤทัยห่วงหวง..........หมดทั้งแดดวง ฝ่าห้วงเวหนฝนพรำ ๕). วนเวียนออดเอื้อนอารัมภ์.....หลากร้อยลำนำ เติมคำคัดสรรยรรยอง ๖). จำแนกจำนรรจ์กลั่นกรอง.....กาพย์เกื้อกำลอง กึกก้องกัมปนาทธาษตรี ๗). ทุกข์ถั่งหลั่งท้นชลธี...........โกรธเกรี้ยวอัสนี วีวาดพาตมรสุม ๘). แม้นหมอกศยามลกลุ้มรุม.....มืดหน้าตาคลุม นิวรณ์เลี้ยวลดบดบัง ๙). ยอมอยู่อย่างพ่ายภิณท์พัง.....ละล้าละลัง รอรักกลับย้อนคืนเยือน ๑๐). เสียงกาพย์ฉบังยั้งเตือน......ไขว่คว้าดาวเดือน ชิดเชือนชอกช้ำจำนน ๑๑). ครืนครืนฟ้าแลบแปลบปน....วิกาลวิกล ผจญขื่นขมระทมเทียว ๑๒). อิงแอบอุ่นไอฝ่ายเดียว........เหลือบไร้แลเหลียว เพียงสายฝนร่ำฉ่ำริน- ๑๓). กับว้าเหว่ว้างสุบิน.............เวหาสแห่งจิน- ตนาการรักสวยงาม ๑๔). เยื้อนคอยบอกทุกโมงยาม....รับรู้สึกความ- คิดถึงคะนึงห่วงหา ๑๕). มิไยเอ่ยร่ำอำลา................หยาดซึ้งตรึงตรา พรรณนารักนี้แด่เธอ ...ฝน (เบิร์ดกะฮาร์ท)... Soul Searcher Inspired to write 9/6/2018 (แก้ไข 25/1/2020) |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 07:12:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ~๐ ฝนร่ำกำสรด ๐~ (อ่าน 2791 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: