อดีต..ที่ร้านกาแฟ
นานหลายปีที่ห่างลาร้างลด
ฟ้ากำหนดดินปรุงได้สุงสิง
ใช่ไม่กล้ารามือหรือประวิง
ข้อเท็จจริงดวงใจเฝ้าใฝ่คว้า
ร้านกาแฟ”แก่ดำ”คงจำได้
มือส่งให้”ลงรัก”รูบปักษา
แม้เก่ากาลผ่านห้วงล่วงเวลา
มนตร์กฤตยาผลงานแผ่ซ่านทรวง
ได้พบกันวันนี้สุขที่สุด
ขอปักหมุดตรึงตราคือค่าหวง
รำพึงตนคนบาปแบบละลาบละล้วง
จันทร์เต็มดวงเมตตาอีกคราครั้ง
ชื่นใจ
เจอคนกล้าบ้าจริงแม่หญิงชอบ
คิดว่าตอบแบบเคืองโม้เบื้องหลัง
หยอกอำเล่นเช่นเพื่อนเยือนเกินยั้ง
เพิ่มพลังที่สลายกลับหายคร้าม
เช่นยี่เกเฮฮารำหน้าโรง
เพียงชักโยงชาวชนสุขล้นหลาม
หลังม่านเร่เจรจาปรึกษาความ
รวงอวบงามไหมเล่าข้าวนาปี
เนิน จำราย