ดอกเอ๋ยดอกสร้อย
งามชดช้อยรอยคำลำนำขาน
เขียนลายลักษณ์ด้วยรักสลักลาน
ย่อมตระการยิ่งกว่าอักขราใด
เขียนด้วยแค้นแน่นขนัดย่อมข้ดข้อง
ท่วงทำนองบาดบั่นจนหวั่นไหว
เขียนด้วยชัง ชังแทรก ชำแรกใจ
ก็เจ็บแสบแปลบในฤทัยรอน
จักร้อยลักษณ์ถักพจน์เป็นบทบาท
ให้พิลาสพิไลลักษณ์ด้วยอักษร
ย่อมต้องภาษารักของนักกลอน
ลักษณ์ร่ายฟ้อนงามนักด้วยรักเอย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 10:50:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ดอกสร้อยลอยลม... (อ่าน 25333 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: