Re: ไม่ได้บอกว่าต้องจูงควายไปไถนา

โอเค เคๆ เบญจกัลยาณีไม่มีแล้ว
นางในวรรณคดีจะมีอยู่ไหม
นี่สิใช่
ครูเจี๊ยบ ยมะคุปต์ (ข้าพเจ้าเข้าใจว่า อาจารย์อยากให้เรี ยกแบบนี้)
แบบนี่เร้ยนางในวรรณคดี
อายแท้ เอียงจริง อย่างหญิงไทย
สมัยนี้เขาว่าไม่จำเป็นต้องอาย
…..

ใครผผูกแน่นแฟ้น ใครเล่าหวงแหน
ใครชื่นใครชัง
…
ลำนำเรื่องเมืองสยามหญิงงามโฉม
ฝั่งฟ้าโลมเสกดลดังมนต์ขลัง
ลำนำร้อยคล้อยใคร่สุดใจยั้ง
ฝั่งฟ้าหลั่งหยาดให้หวังใจคว้า

ยอดหญิงเลอศักดิ์
นวลนางเลิศลัษณ์
ยอดขวัญแก้วตา
ควรสมชมเชย
เปรียบ"วิสาขา"
เบญจกัลยา
สวรรค์หยาดหรือไร

ผมยาวคล้ายปลายงอนแหงนยูงแพนหาง
รักษ์ท่าทางอ่อนหวานขานอ่อนไหว
ผมยาวเคลียเรี่ยร่างช่างละไม
รักษ์ท่าไทยเช่นนี้นะดีงาม

เยี่ยงยูงอ้อนอ่อย
ย่างเยื้องแช่มช้อย
วิ่งว่องต้องปราม
จารีตแบบแผน
ใดเสริมใดห้าม
เปรียบหญิงเมื่อยาม
รักษ์ศรีรูปตน

ธรรมชาติสร้างอย่างไรไม่แต้มแต่ง
ปากนางแดงคล้ายฉ่ำตำลึงผล
ธรรมชาติเสริมเติมเผื่อเมื่อได้ยล
ปากนางดลชายหลงพะวงเพ้อ

ปากแดงกระจับ
คล้ายแย้มคล้ายขยับ
เสมือนยิ้มเสมอ
ริมฝีปากสนิท
คล้ายหยาดเผยอ
ชวนเคลิ้มละเมอ
ขานคำน่าฟัง

สุกใสแววแพรวพรายประกายปิ๊ง
ยิ้มสวยจริงฟ้นขาวราวเปลือกสังข์
สุกใสวาวคราวเผยเอ่ยทุกครั้ง
ยิ้มสวยจังฟันเรียบเปรียบกว่ามณี

ฟันขาวใช่ขัด
ธรรมชาติวิวัฒน์
สุขภาพต้องดี
ใสกว่าไข่มุก
คือสังข์ขัดสี
เรียงชิดสนิทนี้
จักหายากแท้

เนียนละมุนสุนทรีฉวีวรณ
เหมือนไหมภัณฑ์ละเมียดละเอียดแน่
เนียนละไมไร้เทียบมาเปรียบแปร
เหมือนไหมแพรอุบลวรรณพรรณมาลา

นุ่มนวลชวนต้อง
นวลเนียนชวนมอง
เปรียบเช่นบุปผา
คล้ำว่าอุบล
ขาวกรรณิการ์
ชุ่มชื่นวรรณา
เปล่งปลั่งน้ำนวล

งามเสมอเผลอปลี้มลืมพรรษา
คือรู้ค่าสุขะพละถ้วน
งามสมัยวัยชราท่าเย้ายวน
คือรู้ควรคงค่อนอ่อนกว่าวัย

เวลาอายุ
พุ่งพล่านอย่างพลุ
คงงามตามสมัย
กระติ้งกระเตง
รูปตามวิสัย
ว่าอ้อนวอนนัย
ก็อายจึงเอียง