ธรรมชาติดาษดื่นหวนคืนหลัง
รกรุงรังไม้เถาเข้าเกาะเกี่ยว
ต้นไม้ใหญ่ยูงยางบางต้นเรียว
เสียดฟ้าเหลียวแลเห็นเย็นค่ำมอง
ประดู่.สัก.มะค่าป่าดงดิบ
เดี๋ยวนี้ฉิบหายหมดอดใจหมอง
ลักลอบตัดไปขายหมายเงินทอง
มิปกป้องเหมือนเก่าเราเคยทำ
หวังพึ่งเพียงเจ้าหน้าที่รักษ์ป่า
อาจจะช้าเกินไปคนใจต่ำ
ขบวนการมอดไม้ใครชี้นำ
ช่างน่าขำจริงแท้เพราะแพ้เงิน
กว่าจะรู้ต้นตอรอป่าหมด
ชนบทบ้านไพรไกลห่างเหิน
จิตสำนึกมีบ้างในทางเดิน
หากมัวเพลินเงินตราป่าคงตรม
พันทอง
๒๐/๘/๖๒