ไทยเดิม ยังไม่พอ ยังโบราณอีก
หรือว่า อุ๊บ……
ผมนึ่เพิ่งพบว่า เวลา เขียน อ่านกลอน เปิดคลิป ชม ฟัง เพลงไทยไปพร้อมกันด้วยถึงจะได้อารมณ์สอดรับเหมาะสมกันดีจริงๆ
……
สุริยันผันผ่านคือวารคล้อย
วารีลอยไหลกรากจากภูเขา
สุริยาลาค่ำย่ำเช้า*เนา…..ช้าว*
วารีเล่าไหลลงไม่คงคืน
เรื่องของคนล้นจริตมีผิดชอบ
คนรู้ตอบเลือกคาดมิอาจฝืน
เรื่องของควายหายคึกฝึกยอยืน
คนรู้ตื่นคิดเป็นจึงเห็นมรรค
ฝึกฝนจิตอุทิศตนจนสามารถ
ผู้เลิศศาสตร์ศิลป์เด่นเช่นประจักษ์
ฝีกฝนใจใครเห็นเป็นที่รัก
ผู้เลิศศักดิ์อัจฉริยะสละตน
รู้ดีชั่วกลัวบั่นคืนวันคิด
ใจหลงผิดลอยไหลไม่คืนหน
รู้ดีชอบกรอบแก้ไขได้เป็นคน
ใจหลงพ้นเกินไหลของไม่จริง
ฝีกฝนดีมีตำแหน่งถึงแห่งชาติ
อวดรู้จ๊าดบอกเก่าไปไม่สุงสิง
ฝึกฝนเด่นเช่นนี้หรือคือจะทิ้ง
อวดรู้จริงถามหนคนหรือควาย