[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

เชลงกาล - สินไซ อีสาน
           

                 ขุนน้ำนางนอน

วิชชุมมาลาฉันท์ ๘

ทอดกายลงนอน                  ดงดอนแผ่นผืน
เย็นย่ำคำคืน                         สุดฝืนหวั่นไหว
มองจันทร์วันเพ็ญ                โดดเด่นราวไพร
หริ่งหริ่งเรไร                        กล่อมให้นางนอน

สายฝนใสสด                        รินรดชื่นป่า
เจ้าพรากจากลา                     ใจข้าทอดถอน
เหงาหงอยสร้อยเศร้า             อกเปล่าอาวรณ์
หากพี่ตัดรอน                        ม้วยมรณ์สิ้นลม               

ข้างในเงียบเชียบ                   เย็นเยียบเหลือหลาย
มากคนเคียงกาย                    ไม่วายขื่นขม
เหมือนห้วงเหวลึก                  สำนึกตรึกตรม
ขังโลกโศกข่ม                         อารมณ์อ้างว้าง

หอมดินกลิ่นฟ้า                      ภูผาหลวงใหญ่
หม้อข้าวกรุ่นไอ                      หอมให้ไม่ห่าง
ร่องน้ำล่วงไหล                       ล่องไปเลียบทาง       
มองเพื่อนข้างข้าง                   มองร่างไม่เห็น

หมู่ป่าเข้าโลง                           ลอดโพรงสับสน
เวียนวารผ่านวน                     รอพ้นหลีกเร้น
สุดแรงแห่งฝัน                        คืนวันเหมือนเป็น
เข้าเบ้าเข้าเมรุ                          กฎเกณฑ์ชีวิต

คลานเอื้อมคลำหา                   มือคว้าควานจับ
ต่างกำมั่นรับ                           พร้อมกับปลอบจิต
โหยแรงรำพัน                          หนาวสั่นพรั่นคิด
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์                        ทั่วทิศคุ้มครอง

ปล่องโล่งโถงถ้ำ                       ดั่งค้ำฝากั้น
หินทึบหลืบตัน                        ลาดชั้นหลั่นช่อง
โอ้หนอพ่อแม่                          ได้แต่นึกตรอง
หลั่งน้ำตานอง                         หวังปองพบพา

ทอดกายลงนอน                       นางรอนเหนื่อยหนัก
ขุนน้ำสืบหลัก                           ความรักสืบหล้า
นางเอ๋ยนางนอน                       วิงวอนเทวา
โปรดช่วยลูกยา                         เถิดหนานางนอน


ทีมฟุตบอลหมูป่าติดอยู่ในถ้ำขุนน้ำนางนอน เชียงราย
                    ๒๗ มิถุนายน ๒๕๖๑
                   ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีจอ

๏ ถนัดเสียงจำเรียงขับ 
ประนมรับสนองนำ
     สมานรักประจักษ์จำ     
ตระหนกคลายสบายใจ
               ..พี.พูนสุข..

ปะ"สินไซ"ประลองงาน
เชลงกานท์สะท้านไพร
_____________

องค์อินทร์เทพไท้  โหยให้นางนอน
บรรทมฤๅหลับ   ยอมรับคำอ้อน
สั่งการตัดตอน   แรมรอนโลกา

ชาวตกชาติออก   บ่งบอกใฝ่หา   
คนธรรพ์เทวา   ทั่วฟ้าแดนดิน
ร่วมด้วยช่วยกัน  โรมรันน้ำริน
หดหายสูญสิ้น   คืนถิ่นกลับเดิม

ขุนน้ำนางนอน   ยอมอ่อนทรงยศ
ปากถ้ำปรากฏ   ชลลดแรงเสริม
ไป่กล้าฟ้าห้าม   หมดความเหิมเกริม
น้องน้อยค่อยเริ่ม ฮึกเหิมหวนคืน

เนิน จำราย