เขียวส่อง..
..ฉบัง ๑๖..
๏ ตื่นแต่งแบ่งบานสะคราญชล กรุ่นแก้วโกมล
ฉ่ำเย็นเห็นนกไหวไหว..
๏ เพ็ญพักตร์ลักขณายาใจ เปล่งแข่งแสงไข
อรุณอุ่นไออวลละออง
๏ เพชรพร่างกลางเรียวเขียวส่อง ฉายนิลพราวผ่อง
กลบหมองหม่นหายใต้ธาร
๏ ล่องลอยถอยทุ่มกระเซ็นซ่าน หยอกเย้าบัวบาน
ใบหยาดก้านเกี่ยวเหนี่ยวพัน
๏ เสรี..ตรงนี้ที่ฝัน ปราศเสียงครื้นครั่น
วิจิตรบรรเจิดปฐพี
๏ ดำเนินมุ่งมาแหล่งนี้ ปรับเปลี่ยนวิถี
เอิบอาบกำซาบธารา
๏ ยอมก้าวหนาวผ่านหาญกล้า องอาจปรารถนา
พรายผุดดุจนัยน์มณีนิล
๏ เนา ณ คงคากระสินธุ์ สระสนานกายิน
มาเถิด..เปิดใจจำนง
๏ เพลินเก็บโกมุทบุษบง คัดสรรบรรจง
เรียงจัดมัดช่อพอเพียง ๚ะ๛
..พี.พูนสุข..