แด่ วัยดรุณของชีวิต
วัยดรุณสุนทรีย์ชีวิต
เนื่องมิตรน้อยนี้ที่เห็น
บริสุทธิ์ผุดผ่องผองเพ็ญ
เปรียบเช่นอรุณโชติโรจน์ฟ้า
แม้เกิดยุคทมิฬถิ่นนี้
อนาคตคงมีเบื้องหน้า
มืดมนอนธการผ่านมา
สุริยาจักกลบลบพลัน
จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัย
เกรียงไกรในพลังสร้างสรรค์
เพื่อความดีงามร่วมกัน
แห่งชั้นชาวชนคนงาน
เข้ารวมร่วมพลังบังเกิด
แจ่มเจิดภพใสไพศาล
ชีพมืดชืดมาช้านาน
หรือจะทานแสงทองส่องฟ้า
จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัย
พลังใหม่เข้มแข็งแกร่งกล้า
พากเพียรเรียนรู้โลกา
เปลี่ยนแปลงสู่อารยยุค
แรงอรุณหนุนเนื่องเรืองล้ำ
แรงดรุณจักนำสันติสุข
มืดมนอนธการทานทุกข์
มือสองจักปลุกประกายพลัน!
ทวีปวร
(อักษรสาส์น - ๒๔๙๕)
จากหนังสือ “ปานมณีรุ้ง” บทกวีนิพนธ์คัดสรร
ของศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
