เราชุบด้วยใด?
ฉันใคร่เห็นเธอก้าวไป กลางไพรเกลื่อนพฤกษ์ลึกหนา
กลางแดดแผดลวกมรรคา กลางฟ้าปริปรวนครวญครืน
กลางน้ำกรรชากกรากเชี่ยว กลางเกลียวฝนกราดฟาดฝืน
กลางโคลนคลุกครูดดูดกลืน กลางคืนครอบคิดมิดมูล
ก้าวไปแม้ไฟล่มโลก ก้าวไปแม้โชคดับสูญ
ก้าวไปแม้ไร้คนทูน ก้าวไปแม้พูนคนชัง
สัจจะอาจถูกถมทับ ความดีแหลกยับคับคั่ง
อธรรมอาจเปรื่องประดัง ความชั่วฉายชั่งนั่งเมือง
น้ำตาฟายฟกตกดิน รวยรินยิ้มกร้าวเข้าเปลื้อง
ปวดเหน็บเจ็บหายรายเรือง พิศเฟื่องแสงลิบขลิบฟ้า
คนแพ้คือคนชนะ แม้จะถูกเข็ญเข่นฆ่า
คนล้มเพื่อลุกทุกครา เหล็กกล้าเราชุบด้วยใด?
อุชเชนี
(๒๔๙๖)
จากหนังสือ “ปานมณีรุ้ง” บทกวีนิพนธ์คัดสรร
ของศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
