อีกก้าวเถิด
มิตรจ๋า
เบื้องหน้าเราโน้นดาวเหนือ
แมกเมฆเมียงซุ่มคลุมเครือ
หรี่เหลือราวแรงเรานี้
โลกแล้งแห้งเกราะเราะราย
ราวทรายลวกช้อนร้อนหนี
อีกก้าวเถิดก้าวคนดี
ที่นี่ใช่ทางค้างแรม
เลือนเลือนเหมือนฝันนั่นไม้
เงาไล้รื่นล้อกอแขม
ลมโรยโชยริ้วพลิ้วแซม
เกลือกแย้มบัวยิ้มพริ้มพราย
กลางน้ำฉ่ำใจไหลเย็น
แทรกเร้นกายโรยโหยหาย
ชีวิตหวาดว้างกลางทราย
เหนื่อยหน่ายยอกหนามหยามนัก
อีกก้าวเถิดก้าวคนดี
ชีวีค่าทรงคงศักดิ์
เมื่อคนแทนนอนผ่อนพัก
รู้จักเรืองดาวก้าวเดิน
กลางดึกกลางแดดแผดดิน
กลางหินกรวดกร้าวเขาเขิน
เงาดาวปลั่งจิตชิดเชิญ
ใจเหินสู่หาวก้าวไป
อีกก้าวหนึ่งก้าวเท่านั้น
ความฝันจักใกล้แสนใกล้
ถึงธารทิพย์เราเมื่อไร
ดวงใจ, จักช้อนป้อนเปรอ
น้ำจืดเจือจานหวานชิด
กลั้วเกลียวน้ำมิตรนำเสนอ
กันดารเกลื่อนเกลี้ยงเพียงละเมอ
ยามเกลอแก้วก้าวเข้าเคียง
ดาวเด่นเห็นดวงช่วงชัด
เร่งรัดเรียกแล้วแว่วเสียง
อีกก้าวเถิดก้าวใจเกรียง
สู่เวียงศานตินิรันดร์
อุชเชนี
(๒๔๙๖)