สิ้นปี
***
สิ้นเอ๋ย สิ้นปี
ชีวิตเรายังมีควรหรรษา
ย้อนรำลึกเหตุการณ์ที่ผ่านมา
มีเวลาทุกข์สุขคลุกเคล้ากัน
เป็นบทเรียนชีวิตน่าคิดขบ
สิ่งที่พบล้วนแต่เปลี่ยนแปรผัน
ไม่อาจถือจังจริงสักสิ่งอัน
รู้เท่าทันธรรมดาอย่าเศร้าเอย.
สิ้นปีแล้ว
***
สิ้นปีแล้วแก้วตาอย่าเศร้าโศก
มองดูโลกหมุนไปให้เห็นขัน
เหมือนเราเล่นละครชีวิตไม่ผิดกัน
สุขทุกข์นั้นให้เห็นเป็นธรรมดา
บทของใครเล่นดีก็มีชื่อ
อย่ายึดถือโศกศัลย์และหรรษา
เล่นจบฉากรู้ทันเกิดปัญญา
เปิดฉากใหม่ปีหน้าเล่นอีกเอย.
สิริมงคล
***
ศกใหม่ย่างเยือนเตือนจิต
สิริมงคลคิดเป็นไฉน
น้อมสิริสู่กมลดลใจ
เพื่อให้เกิดสุขสวัสดี
สิริอยู่ที่คิดพูดทำ
น้อมนำให้ถูกวิถี
มงคลย่อมบังเกิดมี
ตลอดปีชีวิตไพจิตรเอย.
ปีใหม่
***
ตั้งต้นปีใหม่ด้วย ศรัทธา
กอบกิจใช้ปัญญา ก่อเกื้อ
สงเคราะห์เพื่อเมตตา เพื่อนมนุษย์ นาพ่อ
ชีพจักยืนยึดเยื้อ อยู่ด้วยสุขสันต์
ฐะปะนีย์ นาครทรรพ
ศึกษาภาษิต และ ร้อยกรอง