พระสุธน มโนราห์
๏ ปู่เล่าเรื่องศรศิลป์ชัยไว้นานมาก
ใจจึงอยากอภิวันท์ดังมั่นหมาย
กระหม่อมนี้มีธนูเคียงคู่กาย
ลูกผู้ชายสายเลือดพรานชาญพนา
๏ เมื่อรู้องค์ทรงชัยได้ศรศิลป์
คู่กายินสมศักดิ์อนรรฆค่า
ที่กระทำด้วยดำริมุทิตา
มิได้คิดริษยาใจอาธรรม์”
๏ พระสุธนยลท่าทีวจีขาน
จึงตอบพรานด้วยวาทะสมานฉันท์
“ทำสัตว์ตื่นก็ขอให้อภัยกัน
มิหมายเป็นเช่นนั้นด้วยฉันทา
๏ แม้นเรารักธนูมั่นกันทั้งสอง
ควรปรองดองผูกสัมพันธ์กันเถิดหนา
อาวุโสท่านแน่นอนเกิดก่อนมา
ละยศถาฯ ขอเรียกขานพี่พรานบุญ
๏ มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดในภายหน้า
ร่วมสัญญากันไว้หมายเกื้อหนุน
เดือดร้อนใดให้ช่วยเหลืออยากเจือจุน”
มอบการุณย์แล้วเอ่ยลาคืนนาคร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
