พระสุธน มโนราห์
๏ คืนหนึ่งพระมเหสีมีนิมิต
ชวนให้คิดแปลกมิเคยเลยแต่ก่อน
ว่าเทวามาอุ้มองค์เอมอร
เหินฟ้าจรสู่วนหิมวันต์
๏ วางพระองค์ให้ทรงคชสารศิลป์
เที่ยวชมถิ่นพิไลกลางไพรสัณฑ์
ผ่านสระใหญ่ช้างถวายบุษบัน
อัศจรรย์สุบินสิ้นราตรี
๏ อุษาสางปรึกษาพระฤๅสาย
อยากทราบคำทำนายให้ถ้วนถี่
ด้วยครุ่นคิดจิตวุ่นวายร้ายหรือดี
จอมธานีสั่งหาโหราจารย์
๏ โหราเฝ้าจึงเล่าความตามที่ฝัน
ฤกษ์ยามอันทรงสุบินสิ้นโวหาร
เมื่อโหรรับพระราชโองการ
ทูลภูบาลถ้อยความตามตำรา
๏ “คำทำนายถวายไท้ในการณ์นี้
พระองค์มีโชคอนันต์อันเลอค่า
ดั่งจำนงทรงครรภ์พระราชบุตรา
จุติตรงลงจากฟ้าสุราลัย