กาพย์ยานี บทพระนิพนธ์ของเจ้าฟ้ากุ้ง จากเรื่องอื่น ๆ
๑. บทเห่เรื่องกากี
บทเห่สังวาส
๏ สุบรรณสำแดงฤทธิ์ ให้มืดมิดปิดอัมพร
ร่อนลงตรงบัญชร จรสู่น้องแก้วกากี
๏ กล่าวรสพจนาท สายสุดสวาทเจริญศรี
ผินหน้ามาพาที พี่คือชายชาญสกา
๏ ประสงค์จำนงรัก จึงลอบลักเข้ามาหา
หวังเชิญแก้วกานดา ไปสู่ฟ้าพิมานจันทร์ ฯ
บทเห่ครวญ
๏ ลิ่วลิ่วจันทร์แจ่มฟ้า เหมือนพักตราหน้านวลผจง
สูงสวยรวยรูปทรง ส่งสีเจ้าเท่าสีจันทร์
๏ เอวอ่อนชอ้อนองค์ โฉมอนงค์ทรงสาวสวรรค์
หาไหนไม่เทียมทัน ขวัญเนตรพี่นี้น่ารัก
๏ ขาวสุดพุดจีบจีน เจ้ามีสีนพี่มีศักดิ์
ทั้งวังเขาชังนัก แต่พี่รักเจ้าคนเดียว ฯ
๒. กาพย์ห่อโคลง นิราศธารโศก
กล่าวรำพันถึงคนรัก
พรรณนาเป็นโมง
๏ เพลาสามโมงเช้า เจ้าแต่งองค์ทรงน้อยงาม
พูดจาว่าถ้อยความ ตามมีกิจนิตย์เนืองมา ฯ
พรรณนาเป็นยาม
๏ สามยามความรักกัน เร่งโศกศัลย์หวั่นใจถึง
ยามค่ำร่ำรำพึง ถึงสามยามตามกรุณา ฯ
พรรณนาเป็นวัน
๏ วันศุกร์รสสมพาส เจ้าสุดสวาทอาจเสมอใจ
วันศุกร์จะสุขไฉน ด้วยไกลข้างร้างแรมสมร ฯ
พรรณนาเป็นเดือน
๏ เดือนสิบเจ้าสร้อยสวาท พิธีราชตามโบราณ
ช้างม้าอ่าสระสนาน ผัดพานไล่ไม่เห็นอร ฯ
พรรณนาเป็นปี
๏ ปีจอร่อแร่นัก อกหอกสลักจักจำตาย
ครวญนักรักโฉมฉาย พี่ชายห่างร้างแรมศรี ฯ
ยังมีต่อค่ะ