๏ ในครานั้นท่านท้าวอโยธยา
ได้ทราบความตามเป็นมาจนแน่วแน่
สารถีคนดีนั้นที่แท้
ราชศักดิ์ประจักษ์แดเท่าเทียมกัน
๏ คือราชาพระนลวิมลรัตน์
ผู้จำพรากจากสมบัติพลัดเขตขัณฑ์
ดีเหลือใจได้ปลูกผูกสัมพันธ์
แลกแบ่งปันสิ่งประเสริฐเลิศวิชา
๏ ทมยันตีมีชู้ชื่นคืนสุขรัก
ยินดีด้วยยิ่งนักเป็นหนักหนา
ได้มาร่วมงานฉลองปองปรีดา
ทั้งสององค์ทรงเข้าหาถวายพระพร
๏ สนทนาวิสาสะปิยมิตร
ใครทำผิดพลาดพลั้งครั้งเก่าก่อน
ขออภัยกันและกันโทษบั่นทอน
สองพระกรคล้องกันมิฉันทา
๏ ท้าวฤตุบรรณว่าจะลากลับ
“วันพรุ่งนี้สุรีย์จับขึ้นขอบหล้า
คงต้องถึงซึ่งกาลอันควรลา
คืนพาราแห่งเราราษฎร์เฝ้ารอ
ได้ทราบความตามเป็นมาจนแน่วแน่
สารถีคนดีนั้นที่แท้
ราชศักดิ์ประจักษ์แดเท่าเทียมกัน
๏ คือราชาพระนลวิมลรัตน์
ผู้จำพรากจากสมบัติพลัดเขตขัณฑ์
ดีเหลือใจได้ปลูกผูกสัมพันธ์
แลกแบ่งปันสิ่งประเสริฐเลิศวิชา
๏ ทมยันตีมีชู้ชื่นคืนสุขรัก
ยินดีด้วยยิ่งนักเป็นหนักหนา
ได้มาร่วมงานฉลองปองปรีดา
ทั้งสององค์ทรงเข้าหาถวายพระพร
๏ สนทนาวิสาสะปิยมิตร
ใครทำผิดพลาดพลั้งครั้งเก่าก่อน
ขออภัยกันและกันโทษบั่นทอน
สองพระกรคล้องกันมิฉันทา
๏ ท้าวฤตุบรรณว่าจะลากลับ
“วันพรุ่งนี้สุรีย์จับขึ้นขอบหล้า
คงต้องถึงซึ่งกาลอันควรลา
คืนพาราแห่งเราราษฎร์เฝ้ารอ