Re: มหาภรตะนิทาน เรื่องพระนลคำกลอน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 11:15:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: มหาภรตะนิทาน เรื่องพระนลคำกลอน  (อ่าน 84958 ครั้ง)
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 207



« เมื่อ: 22 พฤศจิกายน 2018, 08:55:AM »

                                                           หน้า  ๑๕๗

 
    ๏ หลักของกรรมสำคัญนั้นจริงแท้
มิแปรผันคงเดชวิเศษสุด
พึงสำนึกมั่นไว้ในใจมนุษย์
คือมงกุฎแห่งธรรมพุทธสำแดง
      ๏ ทมยันตีนึกขึ้นได้ใคร่เห็นหน้า
จึงกล่าววอนอ้อนว่า “อย่ากลั่นแกล้ง
ให้น้องรอจนระโหยราโรยแรง
ขอสำแดงรูปที่รักประจักษ์ใจ”
     ๏ พระนลยินผินพักตร์มาว่า “เมียพี่
ต่อแต่นี้สิ้นทุกข์สุขสดใส”
แล้วนำผ้าทิพย์นุ่มคลุมองค์ไว้
หวนฤทัยนบน้อมจอมนาคี
     ๏ ผ้าทิพย์หายกลายเห็นเป็นนลราช
พักตร์ผุดผาดผิวพรรณวรรณฉวี
มิผิดเพี้ยนเปลี่ยนใดสดใสดี
ทมยันตีตื่นตาผวาไป
     ๏ สิ้นระกำพร่ำพรอดกอดพระบาท
นารีนาถคร่ำครวญหวนร่ำไห้
สุดปลาบปลื้มดื่มด่ำพร่ำพิไร
เฝ้าชมโฉมโลมไล้ไม่ห่างกัน


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, สุวรรณ

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12 ธันวาคม 2018, 04:11:PM โดย ธนุ เสนสิงห์ » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s