๐๐ สว่างตา..สว่างใจ.. ๐๐
..กาพย์พรหมคีติ..
(เสียงขับอันไพเราะประเสริฐยิ่ง)
๏ คำหอม กรุ่นกล่อมขวัญ ชื่นชีวัน สื่อสร้อยสาน
พรูพรั่ง เสียงกังวาน ปลื้มเปรมรับ จับดวงมน
หยาดทิพย์ พริบพร่างหยด ดื่มด่ำรส ดั่งน้ำฝน
เอิบอาบ กำซาบตน เปิดใจรู้ สู้ต่อไป..
๏ ศรัทธา เพิ่มกล้าแกร่ง คลายล้าแรง มิท้อใด
กราบพระ อุบะไหว อุบลแย้ม แชล่มพราย
มุ่งมั่น กลั่นกรองกานท์ เพียรขับขาน ไม่ห่างหาย
หวังแค่ แพร่กำจาย ร้อยเรียงคำ ไทยธำรง..
๏ บรรจบ ครบเจ็ดปี สรรค์ไมตรี ศานต์ยืนยง
เช้า, ค่ำ ยังจำนง เฝ้าสรวลเส ร่วมเฮฮา
แรงใจ ใส่เต็มร้อย เป็นสาวน้อย มากพรรษา
มีสาม นามปากกา ฝากรอยเขียน หมุนเวียนวาง..
๏ สังขาร เหนื่อยงานหนัก ประท้วงพัก หยุดอำพราง
ตาซ้าย คล้ายเลือนราง แสงพร่ามัว กลัวไม่เห็น
หาหมอ ต้อกระจก ไม่ตระหนก เพราะจำเป็น
ทุกคำ ชุ่มฉ่ำเย็น จากมวลมิตร พิชิตใจ..
๏ ขอบคุณ อบอุ่นเอื้อ คอยกูลเกื้อ สุขแจ่มใส
สู่ทาง สว่างนัยน์ หมอเปลี่ยนเล็นส์ เห็นทันที
สองข้าง สว่างจ้า สวมแว่นตา เสริมราศี
โอ้โห..โก้ดูดี เพื่อนเกรียวกราว ราวดารา ๚ะ๛
๑ บทมี ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์ วรรคหลัง ๖ พยางค์
เมื่อนำกาพย์ยานีมาเรียงต่อกัน ๒ บท จะเป็นกาพย์พรหมคีติ ๑ บท นั่นเอง
..พี.พูนสุข..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
