อักษราวรรณศิลป์ปิ่นกวี รัชกาลที่ ๕
บัณฑิตวินิจแล้ว แถลงสาร สอนเอย
ทศนฤทุมนาการ ชื่อชี้
เหตุผู้ประพฤติปาน ดังกล่าว นั้นนอ
โทมนัสเพราะกิจนี้ ห่อนได้เคยมี ฯ
๑. เพราะทำความดีทั่วไป
ทำดีไป่เลือกเว้น ผู้ใด ใดเฮย
แต่ผูกไมตรีไป รอบข้าง
ทำคุณอุดหนุนใน การชอบ ธรรมนา
ไร้ศัตรูปองมล้าง กลับซ้องสรรเสริญ ฯ
๒. เพราะไม่พูดร้ายต่อใครเลย
เหินห่างโมหะร้อน ริษยา
สละส่อเสียดมารษา ใส่ร้าย
คำหยาบจาบจ้วงอา- ฆาตขู่ เข็ญเฮย
ไปหมิ่นนินทาป้าย โทษให้ผู้ใด ฯ
๓. เพราะถามฟังความก่อนตัดสิน
ยินคดีมีเรื่องน้อย ใหญ่ไฉน ก็ดี
ยังบ่ลงเห็นไป เด็ดด้วน
ฟังตอบสอบคำไข คิดใคร่ ครวญนา
ห่อนตัดสินห้วนห้วน เหตุด้วยเบาความ ฯ
(โคลงสุภาษิตนฤทุมนาการ : กิจ ๑๐ ประการที่ผู้ประพฤติยังไม่เคยเสียใจ )