ปราชญ์มักเสวนาเรื่องรู้หรือไม่รู้
โดยหลักการเพื่อคงอยู่อย่างเหมาะสม
หรือเพื่อก้าวไกลในสังคม
แต่คนถ่อยมักจ่อมจมความเกลียดชัง
คนไม่รู้คุณคนมักหวังความยกยอ
ได้ใดได้นั้นพอไม่คิดหลัง
ใครดีไมดีีไม่คิดอินัง
หรือไม่นึกถึงครั้งยังเคยดี
ได้มันก็ค่อยว่าดีเพราะได้
มักรักชอบใจไม่จู้จี้
ขืนใครดีเหมือนกลับร้ายว่าไม่ดี
อย่างคนรู้รู้มากซีมันฆ่าเอา
มีประโยชน์อยู่มันนับว่าดี
หมดประโยชน์ลงซีสูเจ้า
ทิ้งเป็นขยะไม่เหลือเงา
ความจริงเล่า มันไม่รู้อะไรเลย
อิอิ เขียนเล่น
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 06:39:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ขอนะ (อ่าน 7619 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: