สร้อยสักวา
๏ สักวามาถึงบึงพระราม
เมื่อเย็นยามสายัณห์ตะวันย่ำ
บัวเคยบานดอกเด่นเป็นประจำ
บัวจะร่ำลาแล้วหรือแก้วบัว
ใครจะเด็ดดอกไม้ไปไหว้พระ
ที่ริมสระหนองโสนโพล้เพล้สลัว
ทั้งโทนทับกรับฉิ่งเคยหริ่งรัว
วันนี้มัวมืดแล้วแก้วพี่เอย ฯ
๏ สักวาเพลินฟังยังจำได้
เสียงขับไม้มโหรีที่วังหลวง
ทั้งกาพย์เห่เรือหงส์ประยงค์ยวง
ลอยโพยมโลมล่วงพระทรวงไทร
ภูเขาทองนองน้ำเคยย่ำทุ่ง
เก็บผักบุ้งสันตวาราน้ำใส
สร้อยดอกรักสักวาโอ้อาลัย
เป็นห่วงใยอยุธยาลับลาเอย ๚ะ๛
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
อ. ๑๑ ส.ค. ๒๕๓๔
๑๘.๔๕ - ๑๙.๐๕ น.
บึงพระราม อ.เมือง จ.อยุธยา
เขียนแผ่นดิน