หนาวอันใด

(ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบจ้า)

..หนาวอันใด..

อันมนุษย์สุดท้ายก็ตายจาก
แค่ลำบากอยู่ยงยามส่งเสียง
เมื่อตายดับนั่นต้องสุขมองเมียง
เกิดดับเพียงสูงต่ำเป็นธรรมดา

สรรพสิ่งบนโลกมีโศกเศร้า
ทุกข์หงอยเหงาสับเปลี่ยนวนเวียนหา
ที่สุขสันต์สมหวังรินหลั่งมา
ทุกวิญญาหนทางปล่อยวางมี

การครองเรือนชายคาอุราคู่
ทุกฤดูหนาวร้อนบ้างจรหนี
หนาวอากาศหวังอุ่นหนุนชีวี
อาจบางทีเลิกร้างแยกทางกัน

แม้ยามร้อนอ้อนใจเย็นให้ดับ
ต่างยอมรับร่วมทุกข์ให้สุขสันต์
ทุกคนต่างปรับแจงจิตแบ่งปัน
แต่ละวันผ่านไปให้ยากเย็น

สำหรับฉันวันนี้ฤดีหนาว
อาจบางคราวร้อนรนผู้คนเห็น
แต่ทุกอย่างสุขใจดั่งให้เป็น
หนาวประเด็นนี้แท้แค่ฤดู

มิถึงว่าหัวใจสิ้นไร้หวาน
แก่เกิดนานทำใจไม่หดหู่
มองลูกหลานประเทืองให้เฟื่องฟู
วัยย่าปู่อย่างเราอุ่นเหย้าเรือน

ทุกวันนี้จึงเห็นตระเวนหา
มิตรธรรมาสร้อยศิลป์กวินเพื่อน
มาร่วมร้อยโคลงกลอนกระฉ่อนเยือน
วาดดาวเดือนสุขสันต์ทุกวันเอย.

พิณจันทร์
๗ ตุลาคม ๒๕๖๑