หน้า ๑๑๒
๏ แล้วกลับมาพาราพลันเป็นการด่วน
เสนอคำสำนวนให้ถนัด
ฉันค่อยคิดวินิจฉัยความให้ชัด”
พระนางตรัสบทแบบอันแยบยล
๏ ครานั้นให้นายทหารออกควานหา
เหล่าพราหมณ์จาริกไปในทุกหน
ทั้งใกล้ไกลนอกในแดนแคว้นมณฑล
ออกสืบค้นพ้นพาราสู่อารัญ
๏ ขับลำนำคำกลอนจรทั่วทิศ
มิพบองค์ทรงฤทธิ์นลรังสรรค์
ไม่เกิดผลจนผ่านมานานครัน
ยังยืนยันพยายามตามต่อไป
๏ ผู้ฟังกลอนวอนกล่าวเขาซึ้งซ่าน
เพลงรักหวานกล่อมอารมณ์สมสมัย
หาคิดเห็นเป็นจริงจังแต่อย่างใด
มิรู้นัยแฝงไว้ในวาที
๏ ดัดแปลงศัพท์สำเนียงไปหลายภาษา
ตามลีลาเคยชินทุกถิ่นที่
เสริมสังคีตดีดพิณศิลป์ดนตรี
มิเห็นมีใครเศร้าคราวยินกลอน